Janusz Kusociński

Janusz Kusociński, pseud. Kusy (ur. 15 stycznia 1907 w Warszawie, zm. 21 czerwca 1940 w Palmirach) – polski lekkoatleta, złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m, srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5000 m. Wielokrotny mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich. We wrześniu 1939 zgłosił się do wojska i został wcielony do kompanii karabinów maszynowych II batalionu 360 Pułku Piechoty. Walczył w obronie stolicy, dwukrotnie ranny m.in. 25 września w obronie Fortu Czerniaków przy ulicy Powsińskiej. 28 września 1939 został odznaczony Krzyżem Walecznych z rozkazu gen. Juliusza Rómmla. Po kampanii wrześniowej zaangażował się w działalność niepodległościową. Gościom lokalu, w którym pracował jako kelner, dostarczał tajną podziemną prasę. Wśród sportowców zamierzał zorganizować komórkę Związku Walki Zbrojnej. Był członkiem podziemnej Organizacji Wojskowej „Wilki” (działał pod pseudonimem Prawdzic). 26 marca 1940 został aresztowany przez gestapo w bramie domu przy ulicy Noakowskiego 16, w którym mieszkał. Został uwięziony początkowo na Mokotowie, następnie na Alei Szucha. Był torturowany przez gestapo w celu wymuszenia zeznań. Historycy przypuszczają, że Kusy mógł uniknąć śmierci, gdyby zgodził się zostać trenerem lekkoatletów niemieckich. Fakt, że Kusociński nie dał się złamać gestapo, świadczy, że jego odwaga była najwyższej próby. Czym innym jest przecież walka z własnymi słabościami na stadionie przy wiwatującym tłumie, a czym innym wytrzymanie tortur nazistowskich zwyrodnialców w ciemnym pokoju. W dniach 20-21 czerwca 1940 roku został wywieziony z Pawiaka transportem do Palmir pod Warszawą. Zginął rozstrzelany przez Niemców w pobliżu Palmir, w Puszczy Kampinoskiej, w ramach akcji AB, mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji.

Źródła: Kurier Historyczny – artykuł Łukasza Szymury, Wikipedia

Uzasadnienie: Janusz Kusociński przez całe życie był wzorem konsekwentnego dążenia do celu – jako sportowiec wytrwale trenował i pokonywał własne słabości, aby odnosić sukcesy na lekkoatletycznych stadionach i sławić Polskę, a kiedy nadszedł tragiczny czas w dziejach Polski i kraj nasz został zaatakowany przez hitlerowskie Niemcy po raz kolejny dowiódł, że dla umiłowanej ojczyzny gotów jest do największych poświęceń.