Nasza szkoła uczestniczy w programie profilaktycznym „GODZINA DLA MŁODYCH GŁÓW”.
Program jest realizowany w wybranych klasach i na wybranych zajęciach.
Celem tej lekcji jest podnoszenie u dzieci i młodzieży kompetencji w zakresie komunikowania potrzeby wsparcia, należy jednak zauważyć, że to dorośli są odpowiedzialni za rozpoznawanie oraz zaspakajanie potrzeb swoich dzieci. Nawet jeśli dziecko nie nabędzie jeszcze umiejętności, by poprosić o pomoc lub powiedzieć o kryzysie, którego doświadcza, to nadrzędną zasadą jest, że odpowiedzialność za sytuację dziecka ponoszą dorośli. Brak rozmowy może dorowadzić do nawarstwiania się trudności oraz pogłębiania kryzysu, jaki młody człowiek przeżywa, a co za tym idzie gorszego samopoczucia i trudniejszej, dłuższej drogi do rozwiązania danej trudności.
Co zrobić, by do tego nie dopuścić?
Rodzicu! nie używaj komunikatów takich, jak:
• To nie koniec świata.
• Na świecie są gorsze problemy.
• Inni mają gorzej.
• Przecież nic się takiego nie stało.
• Głowa do góry, nie wymyślaj.
• Nie maż się tak, bo wstyd.
• Musisz być silniejszy/-sza.
• Musisz wziąć się w garść i sobie z tym poradzić, bo nikt za Ciebie tego nie zrobi.
Pomocne mogą być za to sformułowania takie, jak:
• To, co czujesz, jest w porządku, masz prawo do tego.
• Jestem tu dla Ciebie.
• Przykro mi, że tak cierpisz.
• Jesteś moim dzieckiem, pomogę Ci.
• Akceptuję Cię, takim jakim jesteś.
• Jesteś dla mnie ważny/-na i wartościowy/-wa.
• Jeśli chcesz, jeśli Ci to pomoże, możemy porozmawiać o tym później.
Po otrzymaniu powyższych wyrażeń, zadaniem uczniów było podzielenie ich na 2 grupy, a mianowicie na wyrażenia których nie chcę usłyszeć i wyrażenia które są dla mnie pozytywne. Uczniowie nieomal bezbłędnie dokonali tego podziału, co świadczy o ich wysokiej dojrzałości emocjonalnej i dużej wrażliwości.
